Op woensdag 11 mei 2016 werd Wim Wiekema uit Donderen tot erelid benoemd bij de GZN De Brinkzangers in Norg. Hij kreeg een mooie oorkonde en werd door het gehele koor toegezongen met een lied dat speciaal voor hem was gemaakt. Zijn vrouw Mannie kreeg een grote bos bloemen. Wim ontving de onderscheiding omdat hij maar liefst 65 jaar actief koorlid is geweest: eerst bij VDDZ in Westervelde (Vriendschap Door De Zang), en toen VDDZ werd opgeheven bij de Gemengde Zangvereniging Norg. Daarnaast heeft Wim zich altijd actief ingezet voor de vereniging.
Vriendschap door de Zang | Wim was een jochie van vijftien jaar toen hij in 1951 zijn eerste noten zong bij VDDZ in Westervelde. Dat was in die tijd niet uitzonderlijk: er waren hele families lid van ‘de zang’ en als je zo’n vijftien jaar oud was, ging je mee. Wim woonde in die tijd met zijn familie in de boerderij van de familie Tonckens. Aan het zingen bij VDDZ heeft Wim veel lol beleefd, vertelt hij: “Wat ik me het best herinner, waren de uitvoeringen. Met de liedjes die we zongen, konden we geen avond vullen. Dus studeerden we met elkaar ook een toneelstuk in. Dat was altijd heel leuk.”
Gemengde Zangvereniging Norg | In 1972 werd VDDZ opgeheven vanwege te weinig leden en toen is Wim samen met vijf andere zangers overgestapt naar Gemengde Zang in Norg. Wim vertelt: “Die waren heel blij met ons, want die hadden ook maar weinig leden. Daarna is het koor snel groter geworden: op het hoogtepunt hadden we tachtig leden.”
Oliebollen verkopen | De Gemengde Zang Norg was een actieve club. Wim herinnert zich dat de leden met oudjaar een paar keer oliebollen hebben gebakken en verkocht. “Dat liep heel goed, dus toen wilde Van Esch wel meedoen. Dan zouden zij bakken en konden wij samen met Gomos de oliebollen verkopen. Dat vonden we niet zo’n goed idee, dus toen zijn we met de appelacties begonnen.”
Appelactie | Dat hield in dat een aantal leden zelf appels en peren haalde bij de boer en die tegen een leuk prijsje doorverkochten. Dat was een mooie aanvulling op de verenigingskas. Wim vertelt hoe dat in zijn werk ging: “In het begin reden we met een clubje naar Kollumerpomp, waar we de appels zelf plukten. Maar we zijn al vrij snel naar de Noordoostpolder overgestapt. Fokke Brouwer, die toen voorzitter was, reed de vrachtwagen. Toen hij te oud werd, heb ik het van hem overgenomen. Ik had zelf geen vrachtwagen, maar ik kon van een veeboer een wagen lenen waar kalveren in vervoerd werden. Als ik die op vrijdagmiddag schoonmaakte, mocht ik hem gratis gebruiken. Stond ik vrijdags urenlang die wagen uit te mesten! Later, toen Ties Martens erbij kwam, hebben we een vrachtwagen bij Kregel gehuurd. Dat hebben we lang gedaan.” De appelacties worden inmiddels door andere leden georganiseerd, maar Wim heeft het er nog steeds druk mee: hij heeft 25 klanten aan wie hij appels, peren, uien en aardappelen verkoopt.
Bestuurswerk | Maar ook op andere vlakken is Wim een actief koorlid geweest. “Vanaf 1988 ben ik vijf jaar gewoon bestuurslid geweest, en daarna vijf jaar vicevoorzitter,” vertelt hij. “Daarnaast regelde ik veel optredens bij bejaardentehuizen in de omgeving. Roden, Oosterwolde, Peize, Haulerwijk.”
Zangersdag | Wat is zijn beste herinnering aan al die jaren zingen bij het koor? Hij hoeft niet lang na te denken: “Dat was de zangersdag van de Bond van Koren, toen die nog in de verschillende dorpen gehouden werd. Dan werd er een tent opgezet waarin we zongen. Het is zelfs nog een keer in Norg geweest. Dat was hartstikke mooi.”